شهید علی قیومی در قسمتی از وصیت نامه خود میفرمایند: عزت و افتخار من در شهادت من است. از خواهران تقاضا دارم حجاب و عفت خود را حفظ کنند… انقلاب را تنها نگذارید و در انتها از برادران هیئت خواسته که هیئت را تعطیل نکنند.
شهید علی قیومی در قسمتی از وصیت نامه خود میفرمایند: عزت و افتخار من در شهادت من است. از خواهران تقاضا دارم حجاب و عفت خود را حفظ کنند… انقلاب را تنها نگذارید و در انتها از برادران هیئت خواسته که هیئت را تعطیل نکنند.
علی در کربلای 5 در حالی که فرماندهی تانکها را برعهده داشت خمپارهای از بالای تانک به او اصابت کرد و از ناحیه سر، دست و صورت به شدت زخمی شد، در همان حال او وارد دهلیز تانک میشود و آنجا میماند تا اینکه بعد از 12 روز وقتی عملیات به پایان میرسد, دوستانش او را به عقب میکشانند.
از ویژگیهای بارز اخلاقی او صبر بسیار زیادش بود، واجبات را به هر نحوی انجام میداد، محرمات را انجام نمیداد و در انجام مستحبات کوشا بود.
ایشان در سال 1365 در عملیات کربلای 5 در شلمچه بر اثر همان حادثه به مقام رفیع شهادت نایل شدند.